Verlies

Een mens raakt veel kwijt:
Naïviteit
Maagdelijkheid
Eieren
Aanstekers
Petjes
Koffertjes
Gsm’s

Werchter 2006

In de wagen is het ziedend heet. Op de weg, voor de wagen, is het toe, geen doorkomen aan. Stapvoets en trager word er aangeschoven. Een jongeman staat te liften. Ik doe hem een plezier. Weinig te zeggen, wederzijds. We rijden een kilometer of twee aardig door. Dan, terug stapvoets, met kramp in de ontkoppelingsvoet, K&D sessions in de cd speler. Dat Werchter Classic ook een leuke affiche heeft, beweert de ongeschoren onverlaat. Ik zou hem op staande voet uit mijn Volvo moeten schoppen. Hoezo, een leuke affiche? Er staat helemaal vanboven BRIAN ADAMS te lezen, is die man dan blind? Hij zwijgt tot het duidelijk is dat verder tevoet lopen sneller zal gaan dan naast mij te zitten in een doordringende zweetgeur. Tot ziens, ‘jongeman wiens naam ik niet ken’.

Tien € om te parkeren, twintig € om te kamperen. Op de camping sla ik linksaf aan het straatbordje 'Black Eyed Place' -wat doe ik hier toch in Godtsnaam? Ik vind een opslagplekje voor mijn tunnelmodel, dat bij oprichting net het rood/witte afspanlint overschrijdt: revolutie, warmte, chaos, tent, anarchie !!! Een heel klein beetje toch. Het voelt alsof het vannacht nog wel fris kan worden. Ik neem mijn ribfluwelen vest toch maar mee. Anders rest mij allleen de leren tas, en dat ziet er zo stom uit. Alles welbeschouwd ziet een ribfluwelen vest er ook behoorlijk stom uit in een zee van geteenslipperte pubers. Wie maalt om zulke details? Aan de ingang van het festivalterrein spreekt de kaartjesscheurder mij hierop aan. Zwijgen en kaartjesscheuren, eikel.