NK Poetryslam 2007

Zoals eerder reeds aangekondigd, trad ondergetekende afgelopen zaterdag aan op het NK Poetry Slam in Nederland. Ik strandde in de tweede ronde op de vierde plaats na in de eerste ronde door de jury de tweede plaats te krijgen toebedeeld en door het publiek de eerste -met voorsprong. Mag ik het dan gek vinden wanneer men mij ziet als een "Gekke Vlaming" die blijkbaar alleen vanwege diens exotische kwaliteiten wordt getolereerd?

Tot mijn vreugde vernam ik zonet dat Bernhard het uiteindelijk heeft gehaald. Een andere uitslag van de finale had mij licht verontrust. Goed zo Bernhard! Vreemd aan het hele poetryslamgebeuren is blijkbaar dat door de beperkte omvang van het reizende dichtersgezelschap dat de Nederlandse scene (spreek uit: Sien) bevolkt, het mogelijk is voor Bernhard om de finale te winnen van iemand die ik in de voorronde van de U-Slam reeds achter mij liet. Ik ben ongetwijfeld niet de enige in een vergelijkbare situatie.

Over twee dingen ben ik alles welbeschouwd niet te spreken:

1: De verder uiterst sympathieke organisatie kan volgend jaar om gastro- en economische redenen misschien overwegen om gewoon het tosti-ijzer boven te halen. Met een fris blaadje sla en een beetje mayonaise erbij kom je -mijns inziens- al een heel smakelijk eind verder dan de amorfe prut die mij achter de schermen verontrustend op de maag kwam liggen. Voor alle duidelijkheid: dit is hoegenaamd geen kritiek op de organisatie (fijne mensen, goede communicatie, vlot verloop).

2: Hagar Peeters hield geen steek, een mening die ik achteraf bekeken niet alleen ben toegedaan. Van de heer Pfeijffer en Chabot kregen mensen en dichters zo niet geweldige scores te zien, dan toch de nodige steekhoudende verklaring daarvoor. Niets daarvan bij Hagar. Misschien dat ze volgend jaar maar beter gewoon thuis blijft met een goed boek en een fles wijn. Blijkbaar kon het haar allemaal niet zoveel schelen en zouden zowel zij als het publiek erbij gediend zijn, mocht haar afwezigheid in de jury zich volgend jaar voltrekken.

Tot slot:
Gezien de titanische afstand tussen mijn woonstee en de locatie van het evenement, ben ik -nog voor de uiteindelijke finale- afgereisd zonder iedereen een hand te komen schudden: organisatie noch jury noch medekandidaten. Laat ik bij deze dus iedereen nog een fijne avond, een behouden thuisvaart en een boeiend seksleven wensen -zelfs Hagar.