Twee weken geleden op dinsdag was Scroobius Pip al eens in het land. In Oostende meerbepaald. Dit weekend treed hij aan op Pukkelpop. Zoals mensen die deze blog bij tijd en wijle onder ogen krijgen misschien wel weten, is de man naar mijn bescheiden mening een niet te onderschatten kracht. Een frisse wind in de hip-hop die iets te vertellen heeft en dat goed doet. In het Engels dan nog wel, echt Engels Engels. Niks Amerikaans. Iedereen die mij deze week wist te vertellen dat ze naar Pukkelpop trekken, heb ik dan ook op het hart gedrukt deze kans niet te laten schieten. Weet u, ik had van de man(nen) al enkele dingen gehoord op Myspace en gezien op Youtube, en dat was niet van de poes. Maar in het omgebouwde stationslokaal van Oostende bleek de man nog een pak indrukwekkender. Sterke présence, en zware, dansbare beats van Dan le Sac.
Tijdens de Gentse feesten heb ik trouwens Steven H nog eens aan het werk gezien en er zouden ergens op het net teksten van hem circuleren. Ik zou die graag eens lezen want ik begrijp niet veel van zijn Westvlaams. Op podium spreken we echter wel van een fluxusistische/dadaëske prestatie.
De vakantie zit er voor mij nu al een weekje op en het feit dat vandaag een verlofdag is, is een uiterst welkom geschenk. Een hele dag niets gedaan behalve wat olympiaden meepikken en zelf een eindje gaan lopen. Mooi zo. Thou Shalt Always Kill.
vrijdag, augustus 15, 2008
vrijdag, juli 18, 2008
Vakantie
Inderdaad, het is zowaar vakantie. Het begin van die vakantie valt ook samen met het begin van de Gentse Feesten. Nu zijn die feesten niet meteen het middelpunt van mijn leven zoals dat bij enkelen wel het geval is. Maar nu ze hier zijn kijk ik graag even naar de programmatie op zoek naar mogelijk boeiende -gratis- optredens. Voorlopig staat al vast dat ik aanwezig zal zijn:
vandaag, vrijdag de 18e (terwijl de feesten officieel pas zaterdag van start gaan) in de Kinky Star om Steven H aan het werk te zien en natuurlijk kijken wat de Showarma Crew ervan bakt (represent Mechelen).
Maandag de 21e ga ik met hare Godtelijkheid naar Belcanto/Vitalski/Lady Angelina om daar te zwelgen in pathetiek en café-orgel.
Zaterdag de 26e is het dan tijd voor Black Cassette, met Jani Jani achter de drums! Inderdaad dé Jani Jani (Jeroen) van het door mij een nog steeds warm hart toegedragen I Love Sara. Ik heb het al even gecheckt op Myspace en het klinkt niet zo verassend als I.L.S. maar genomen de ingezetenen van Black Cassette verwacht ik live toch spektakel.
Wat het programmaboekje van de Kinky Star betreft: Pingwim maakt dan misschien leuke electrodeuntjes, maar iemand moet de man toch duidelijk maken dat hij beter niet te dicht in de buurt van opmaakprogramma's komt. "Trop is teveel en teveel, c'est trop." Om een groteske belgische politicus (fout?) te citeren.
Nog een paar korte updates:
Sinds gisteren is er TV op de Mac van ondergetekende, en wel digitale één en Canvas.
In het verlengde daarvan hebben we ook toegang tot een aantal DAB zenders (woehoe!! Klara Continuo)
Ik heb net enkele boeken gelezen en heb dientengevolge een kleine correctie moeten aanbrengen aan mijn huidige kijk op het Nederlandse literaire klimaat. Bij deze geef ik dan ook toe dat Arnon Grunberg niet een volledige non entitty is als auteur.
Mijn eerste Dave Eggers viel enorm mee (A Heartbreaking Work of Staggering Genius).
Maar bij uitstek het boeiendste, meeslependste en humoristische was wel Jonathan Safran Foers Extremely Loud & Incredibly Close. Het heeft lang geduurt vooraleer er iets van Foer eens niet uitgeleend was in de bib (het stond namelijk al lang op mijn lijstje).
Mijn vakantie -de komende drie weken- is niet gepland, en het is nu een beetje uitkijken om alle dagen op een prettige manier te vullen. Voorstellen zijn altijd welkom.
Vanavond is er quiche.
vandaag, vrijdag de 18e (terwijl de feesten officieel pas zaterdag van start gaan) in de Kinky Star om Steven H aan het werk te zien en natuurlijk kijken wat de Showarma Crew ervan bakt (represent Mechelen).
Maandag de 21e ga ik met hare Godtelijkheid naar Belcanto/Vitalski/Lady Angelina om daar te zwelgen in pathetiek en café-orgel.
Zaterdag de 26e is het dan tijd voor Black Cassette, met Jani Jani achter de drums! Inderdaad dé Jani Jani (Jeroen) van het door mij een nog steeds warm hart toegedragen I Love Sara. Ik heb het al even gecheckt op Myspace en het klinkt niet zo verassend als I.L.S. maar genomen de ingezetenen van Black Cassette verwacht ik live toch spektakel.
Wat het programmaboekje van de Kinky Star betreft: Pingwim maakt dan misschien leuke electrodeuntjes, maar iemand moet de man toch duidelijk maken dat hij beter niet te dicht in de buurt van opmaakprogramma's komt. "Trop is teveel en teveel, c'est trop." Om een groteske belgische politicus (fout?) te citeren.
Nog een paar korte updates:
Sinds gisteren is er TV op de Mac van ondergetekende, en wel digitale één en Canvas.
In het verlengde daarvan hebben we ook toegang tot een aantal DAB zenders (woehoe!! Klara Continuo)
Ik heb net enkele boeken gelezen en heb dientengevolge een kleine correctie moeten aanbrengen aan mijn huidige kijk op het Nederlandse literaire klimaat. Bij deze geef ik dan ook toe dat Arnon Grunberg niet een volledige non entitty is als auteur.
Mijn eerste Dave Eggers viel enorm mee (A Heartbreaking Work of Staggering Genius).
Maar bij uitstek het boeiendste, meeslependste en humoristische was wel Jonathan Safran Foers Extremely Loud & Incredibly Close. Het heeft lang geduurt vooraleer er iets van Foer eens niet uitgeleend was in de bib (het stond namelijk al lang op mijn lijstje).
Mijn vakantie -de komende drie weken- is niet gepland, en het is nu een beetje uitkijken om alle dagen op een prettige manier te vullen. Voorstellen zijn altijd welkom.
Vanavond is er quiche.
dinsdag, juni 17, 2008
optreden
Volgende week is het zover, dan speel ik mijn 'knuffel' nog eens. 26 juni om 21.30u. De technieker is naar ik verneem overwerkt en nu is het nog maar de vraag of daar binnen het korte tijdsbestek dat ons nog rest, een mouw naar behoren aan gepast zal worden. Anders zal ik zelf op play en pauze moeten drukken.
Wel spijtig, want ik heb net een handige cuelijst opgesteld. Zo van: hier op play drukken, hier het licht aansteken, op dit moment mogen de tijgers losgelaten worden, etc... mogelijk is al deze moeite dus voor niets geweest.
Ik heb nog altijd niet in ernst de hele voorstelling doorgenomen, maar ik ga er van uit dat mij dat nog wel zal lukken. Verder ben ik vandaag ook een foto gaan nemen van een nietszeggend stukje vandalisme. Dit in het kader van een stageverslag waarvan besloten werd dat het niets bijdraagt aan de overigens schabouwelijke kwaliteit van deze blog. Dus is deze foto waarschijnlijk het enige wat u er hier van zal terugvinden.
Geniet nog van het weer, want volgens buienradar.nl ziet het er de volgende uren nog goed uit.
O ja, nog twee foto's van dingen die ik zag.
1) Een Turkse kapper (let op de straatnaam)
2) Een bestelwagen
Wel spijtig, want ik heb net een handige cuelijst opgesteld. Zo van: hier op play drukken, hier het licht aansteken, op dit moment mogen de tijgers losgelaten worden, etc... mogelijk is al deze moeite dus voor niets geweest.
Ik heb nog altijd niet in ernst de hele voorstelling doorgenomen, maar ik ga er van uit dat mij dat nog wel zal lukken. Verder ben ik vandaag ook een foto gaan nemen van een nietszeggend stukje vandalisme. Dit in het kader van een stageverslag waarvan besloten werd dat het niets bijdraagt aan de overigens schabouwelijke kwaliteit van deze blog. Dus is deze foto waarschijnlijk het enige wat u er hier van zal terugvinden.
Geniet nog van het weer, want volgens buienradar.nl ziet het er de volgende uren nog goed uit.
O ja, nog twee foto's van dingen die ik zag.
1) Een Turkse kapper (let op de straatnaam)
2) Een bestelwagen
zaterdag, mei 03, 2008
Onlangse gebeurens
Is het dan niet altijd de bedoeling recente gebeurens aan te kaarten op een blog? Natuurlijk, zo ook ditmaal. De Luikse uitstap waarvan hieronder enkele foto's werden geplaatst was een zeer opbeurend evenement. Ik was samen met een aantal andere vlaamsche dichters uitgenodigd om 'les 24h du slam' te voorzien van een uurtje nederlandstalige poetische weergaven. Dit hebben wij naar best vermogen voltrokken. Aangezien we er een uitstapje van hadden gemaakt waren wij reeds van de avond voor het vereiste aantreden ter plaatse. Luik is voor het weinige dat ik er van mocht zien een meer dan aangename verblijfplaats. Veel water, een haast grootstedelijk gevoel en uiterst vriendelijke inwoners. Dit is natuurlijk gebaseerd op een uiterst kort en geografisch niet-representatief monster van de gemeente, maar toch... Zeker de overnachting ten huize Simon Médard wist ons te verblijden. Vooral de aanwezigheid van een onnoemelijk schattig katje wist mijn vriendin tot haast puddingachtige viscositeit te verzachten.
Ons uitje (lelijk woord (red.)) viel midden in mijn stage bij een Wondelgemse drukkerij waarvan ik binnenkort een gedegen verslag hoor te maken. Dat zal ik misschien ten dele wereldkundig maken, al moet ik mijzelf daar nog eens ernstig het hoofd over breken. Het is niet altijd even verstandig professionele wederwarigheden al te vrij en blij neer te pennen, het ooit verwerven van een betrekking indachtig.
Tot slot.
Goed nieuws, er was mij een optreden beloofd in de Bijloke voor de studenten drama. Dat optreden werd verzet van 8 mei naar 26 juni. Dat betekent dat ik de daaropvolgende dag vrijaf heb en dus zonder probleem een stuk in mijn kraag kan drinken. En dat vooral door de wijziging van lokatie, nu ik mijn ding moet doen bij De Vieze Gasten is er een bar die niet moet sluiten om 23u. Het feit dat er meer publiek zal zijn en de vlottere technische ondersteuning worden door mij ook in dank aanvaard.
Ons uitje (lelijk woord (red.)) viel midden in mijn stage bij een Wondelgemse drukkerij waarvan ik binnenkort een gedegen verslag hoor te maken. Dat zal ik misschien ten dele wereldkundig maken, al moet ik mijzelf daar nog eens ernstig het hoofd over breken. Het is niet altijd even verstandig professionele wederwarigheden al te vrij en blij neer te pennen, het ooit verwerven van een betrekking indachtig.
Tot slot.
Goed nieuws, er was mij een optreden beloofd in de Bijloke voor de studenten drama. Dat optreden werd verzet van 8 mei naar 26 juni. Dat betekent dat ik de daaropvolgende dag vrijaf heb en dus zonder probleem een stuk in mijn kraag kan drinken. En dat vooral door de wijziging van lokatie, nu ik mijn ding moet doen bij De Vieze Gasten is er een bar die niet moet sluiten om 23u. Het feit dat er meer publiek zal zijn en de vlottere technische ondersteuning worden door mij ook in dank aanvaard.
maandag, april 07, 2008
Sinds lang zie ik u graag
Zo, even samenvatten: pasen was een succes op het gebied van eieren rapen, de Brita is al aan een eerste filtervervanging toe, mijn start-to-run-programma zit er al op (op naar de 10 km) en frituur de kaai is géén aanrader. De bediening was in al haar gevorderdheid van jaren niet in staat de eigen waren naar behoren bij naam te noemen en de kassa leek wel een onoverkomelijke hindernis. Verder was het interieur stellig te hip in verhouding tot de toch wel boers aandoende flatscreens die er hangen. Tot daar aan toe, moeilijkst te verkroppen is de lage kwaliteit -lees wakheid- van de aangeboden frietelijkiteiten.
8 Mei is de datum voor mijn eerstvolgende podiumverschijning. Bijloke Gent, lokaal L4. De mate waarin ik mij voor het overige bezighoudt met het volgen van een opleiding dtp is wisselend. Deze week op bezoek bij een drukkerij. Inderdaad mijn leven lijkt soms een aaneenschakeling van heroïsche heldhaftigheden die hun gelijke niet kennen. Bij tijd en wijle is het dan ook goed een klein beetje gas terug te nemen. Door naar een filmpje te zien bijvoorbeeld, ik stel voor om 'Il y a longtemps que je t'aime' eens te gaan zien. Hier en daar misschien een beetje voorspelbaar, maar mooi gespeeld en netjes in de hand gehouden drama.
8 Mei is de datum voor mijn eerstvolgende podiumverschijning. Bijloke Gent, lokaal L4. De mate waarin ik mij voor het overige bezighoudt met het volgen van een opleiding dtp is wisselend. Deze week op bezoek bij een drukkerij. Inderdaad mijn leven lijkt soms een aaneenschakeling van heroïsche heldhaftigheden die hun gelijke niet kennen. Bij tijd en wijle is het dan ook goed een klein beetje gas terug te nemen. Door naar een filmpje te zien bijvoorbeeld, ik stel voor om 'Il y a longtemps que je t'aime' eens te gaan zien. Hier en daar misschien een beetje voorspelbaar, maar mooi gespeeld en netjes in de hand gehouden drama.
zondag, maart 16, 2008
Het is ondertussen weer een tijdje geleden -als altijd- dat ik nog wat van me liet horen. Vieze Geile Knuffel werd heel goed onthaald. Zo mag ik volgend jaar mijn Knuffel nogmaals loslaten op een hopelijk talrijker publiek in de Arenbergschouwburg. Want inderdaad, de opkomst liet wat te wensen over. Vooral op vrijdag was de echo in de zaal een beetje teleurstellend en niet echt bevorderlijk voor een spetterende prestatie. Desalniettemin was de lach niet van de lucht. We kunnen niet anders dan de mensen beklagen die er niet bij waren om dit historische spektakel te aanschouwen. Aan de andere kant is er nu een groep mensen die aan hun kleinkinderen zal kunnen verhalen over die eerste keer dat ze Peter Kluppels een zaalshow zagen verrichten voor een spreekwoordelijke lege zaal.
Aan de hele onderneming heb ik trouwens nog een optreden overgehouden dat hoort plaats te vinden in de Bijloke in Gent. Het voelt een beetje vreemd om als -strikt genomen- amateur voor een zaal vol acteurs en aanverwante te gaan staan. Dat is namelijk de bedoeling: een optreden voor mensen die een dramaopleiding volgen.
Verder gaat alles zijn gangetje: pasen komt er aan, ik sta elke dag op om zes voor zes en ben thuis om half zeven des avonds, het irritante zwevende Acer-balkje is uit de lijst met opstartprogrammas gehaald, er is een Brita in ons bezit en morgen ben ik door mijn start-to-run programma heen en kunnen we frietjes gaan eten in frituur De Kaai die dan de deuren en de frietketels opent.
Aan de hele onderneming heb ik trouwens nog een optreden overgehouden dat hoort plaats te vinden in de Bijloke in Gent. Het voelt een beetje vreemd om als -strikt genomen- amateur voor een zaal vol acteurs en aanverwante te gaan staan. Dat is namelijk de bedoeling: een optreden voor mensen die een dramaopleiding volgen.
Verder gaat alles zijn gangetje: pasen komt er aan, ik sta elke dag op om zes voor zes en ben thuis om half zeven des avonds, het irritante zwevende Acer-balkje is uit de lijst met opstartprogrammas gehaald, er is een Brita in ons bezit en morgen ben ik door mijn start-to-run programma heen en kunnen we frietjes gaan eten in frituur De Kaai die dan de deuren en de frietketels opent.
donderdag, februari 21, 2008
Premiere
Inderdaad, morgen is het eindelijk zover. Mijn Vieze Geile Knuffel gaat in premiere. Gisteren en vandaag werd de laatste hand gelegd. Nu de techniek op punt staat en de laatste plooien zijn gladgestreken, voel ik mij helemaal klaar om te tonen waar al die geïnvesteerde tijd nu juist goed voor was. Het wordt iets. Iets goeds.
dinsdag, februari 19, 2008
Zo
Spijtig, maar de Rikke zal er zaterdag niet bij zijn in de Arenbergschouwburg (al had ik de Rikke dat al wel gezegd en mensen aangeraden om die reden op zaterdag te komen kijken, ach ja, de wondere machinaties van de culturele sector...).
Morgen en overmorgen wordt er alleszins als een bezetene door mij gerepeteerd om alles vlot te laten verlopen. De laatste puntjes op de i zetten: een beetje vertrouwd raken met de technische omkadering en dat soort zaken. Op dit moment heb ik er wel een goed oog in. Die mening is onderhevig aan emotionele schommelingen en dat weet ik. Ik moet mezelf dan ook een beetje in de gaten houden, paniek kan ik momenteel even hard missen als een scheenbeenvliesontsteking. Verder loopt alles van een leien dakje: mijn opleiding prepress is begonnen, vanavond eet ik pasta met pesto na vier maal acht minuten te hebben gelopen onder de niet altijd even enthousiaste aanmoediging van Evy Gruyaert.
Morgen en overmorgen wordt er alleszins als een bezetene door mij gerepeteerd om alles vlot te laten verlopen. De laatste puntjes op de i zetten: een beetje vertrouwd raken met de technische omkadering en dat soort zaken. Op dit moment heb ik er wel een goed oog in. Die mening is onderhevig aan emotionele schommelingen en dat weet ik. Ik moet mezelf dan ook een beetje in de gaten houden, paniek kan ik momenteel even hard missen als een scheenbeenvliesontsteking. Verder loopt alles van een leien dakje: mijn opleiding prepress is begonnen, vanavond eet ik pasta met pesto na vier maal acht minuten te hebben gelopen onder de niet altijd even enthousiaste aanmoediging van Evy Gruyaert.
maandag, januari 28, 2008
Slechte ideeën
Het is meestal een slecht idee om te schrijven wanneer het slecht gaat met een mens. Pijnlijk, geen ander woord geeft zo juist weer hoe het mij verliep bij de tweede volle tryout van mijn programma Vieze Geile Knuffel. Vol is trouvens een overstatement in dit geval. Het is niet mijn bedoeling een avondvullend programma van tien minuten te brengen, maar op avonden als deze is dat volstrekt te begrijpen. Het is namelijk hoegenaamd niet prettig om te worden aangestaard als een voorbijrijdende trein door een wei vol verstandelijk uitgedaagde lama's. Dan gooit iemand er al eens vroegtijdig het bijltje bij neer.
Ik zie mijzelf niet als iemand die bij het minste obstakel opgeeft, maar zo leuk als het voor alle aanwezigen in de Bal Infernal was een maand geleden, zo tergend onprettig is de avond gevuld geweest vandaag. Och, laat ons vooral de schuld niet bij het publiek leggen, dat is te gemakkelijk. Laat ons gewoon voor deze keer stellen dat bezoekers van de Hotsy Totsy al zo spitsvondig en interessant zijn dat ze hun leven zonder mij zinvol kunnen vullen. Lucky bastards. Kon ik dat ook maar.
Ik zie mijzelf niet als iemand die bij het minste obstakel opgeeft, maar zo leuk als het voor alle aanwezigen in de Bal Infernal was een maand geleden, zo tergend onprettig is de avond gevuld geweest vandaag. Och, laat ons vooral de schuld niet bij het publiek leggen, dat is te gemakkelijk. Laat ons gewoon voor deze keer stellen dat bezoekers van de Hotsy Totsy al zo spitsvondig en interessant zijn dat ze hun leven zonder mij zinvol kunnen vullen. Lucky bastards. Kon ik dat ook maar.
zondag, december 09, 2007
NK Poetryslam 2007
Zoals eerder reeds aangekondigd, trad ondergetekende afgelopen zaterdag aan op het NK Poetry Slam in Nederland. Ik strandde in de tweede ronde op de vierde plaats na in de eerste ronde door de jury de tweede plaats te krijgen toebedeeld en door het publiek de eerste -met voorsprong. Mag ik het dan gek vinden wanneer men mij ziet als een "Gekke Vlaming" die blijkbaar alleen vanwege diens exotische kwaliteiten wordt getolereerd?
Tot mijn vreugde vernam ik zonet dat Bernhard het uiteindelijk heeft gehaald. Een andere uitslag van de finale had mij licht verontrust. Goed zo Bernhard! Vreemd aan het hele poetryslamgebeuren is blijkbaar dat door de beperkte omvang van het reizende dichtersgezelschap dat de Nederlandse scene (spreek uit: Sien) bevolkt, het mogelijk is voor Bernhard om de finale te winnen van iemand die ik in de voorronde van de U-Slam reeds achter mij liet. Ik ben ongetwijfeld niet de enige in een vergelijkbare situatie.
Over twee dingen ben ik alles welbeschouwd niet te spreken:
1: De verder uiterst sympathieke organisatie kan volgend jaar om gastro- en economische redenen misschien overwegen om gewoon het tosti-ijzer boven te halen. Met een fris blaadje sla en een beetje mayonaise erbij kom je -mijns inziens- al een heel smakelijk eind verder dan de amorfe prut die mij achter de schermen verontrustend op de maag kwam liggen. Voor alle duidelijkheid: dit is hoegenaamd geen kritiek op de organisatie (fijne mensen, goede communicatie, vlot verloop).
2: Hagar Peeters hield geen steek, een mening die ik achteraf bekeken niet alleen ben toegedaan. Van de heer Pfeijffer en Chabot kregen mensen en dichters zo niet geweldige scores te zien, dan toch de nodige steekhoudende verklaring daarvoor. Niets daarvan bij Hagar. Misschien dat ze volgend jaar maar beter gewoon thuis blijft met een goed boek en een fles wijn. Blijkbaar kon het haar allemaal niet zoveel schelen en zouden zowel zij als het publiek erbij gediend zijn, mocht haar afwezigheid in de jury zich volgend jaar voltrekken.
Tot slot:
Gezien de titanische afstand tussen mijn woonstee en de locatie van het evenement, ben ik -nog voor de uiteindelijke finale- afgereisd zonder iedereen een hand te komen schudden: organisatie noch jury noch medekandidaten. Laat ik bij deze dus iedereen nog een fijne avond, een behouden thuisvaart en een boeiend seksleven wensen -zelfs Hagar.
Tot mijn vreugde vernam ik zonet dat Bernhard het uiteindelijk heeft gehaald. Een andere uitslag van de finale had mij licht verontrust. Goed zo Bernhard! Vreemd aan het hele poetryslamgebeuren is blijkbaar dat door de beperkte omvang van het reizende dichtersgezelschap dat de Nederlandse scene (spreek uit: Sien) bevolkt, het mogelijk is voor Bernhard om de finale te winnen van iemand die ik in de voorronde van de U-Slam reeds achter mij liet. Ik ben ongetwijfeld niet de enige in een vergelijkbare situatie.
Over twee dingen ben ik alles welbeschouwd niet te spreken:
1: De verder uiterst sympathieke organisatie kan volgend jaar om gastro- en economische redenen misschien overwegen om gewoon het tosti-ijzer boven te halen. Met een fris blaadje sla en een beetje mayonaise erbij kom je -mijns inziens- al een heel smakelijk eind verder dan de amorfe prut die mij achter de schermen verontrustend op de maag kwam liggen. Voor alle duidelijkheid: dit is hoegenaamd geen kritiek op de organisatie (fijne mensen, goede communicatie, vlot verloop).
2: Hagar Peeters hield geen steek, een mening die ik achteraf bekeken niet alleen ben toegedaan. Van de heer Pfeijffer en Chabot kregen mensen en dichters zo niet geweldige scores te zien, dan toch de nodige steekhoudende verklaring daarvoor. Niets daarvan bij Hagar. Misschien dat ze volgend jaar maar beter gewoon thuis blijft met een goed boek en een fles wijn. Blijkbaar kon het haar allemaal niet zoveel schelen en zouden zowel zij als het publiek erbij gediend zijn, mocht haar afwezigheid in de jury zich volgend jaar voltrekken.
Tot slot:
Gezien de titanische afstand tussen mijn woonstee en de locatie van het evenement, ben ik -nog voor de uiteindelijke finale- afgereisd zonder iedereen een hand te komen schudden: organisatie noch jury noch medekandidaten. Laat ik bij deze dus iedereen nog een fijne avond, een behouden thuisvaart en een boeiend seksleven wensen -zelfs Hagar.
dinsdag, oktober 23, 2007
Opensourcery
Met enige moeite ben ik aan de slag gegaan om enkele opensource beeldbewerkingsprogramma’s aan de praat te krijgen op mijn Mac. Het meeste is geen probleem gebleken, (Gimp, Inkscape). Scribus blijkt echter een hartelijke dobber. Laat ons eerlijk zijn, wie onder ons heeft er eigenlijk ervaring uit eerste hand met het compileren van de eigen informatietechnische toepassingen? Dat je daarvoor de betroffen compiler eerst moet zien te vinden en vervolgens enig benul hoort te hebben van hoe zo’n old scool textinterface wordt bediend, is niet vanzelfsprekend. Al zeker niet voor een technische nul zoals ondergetekende.
Gelukkig ben ik oud en opgegroeid in een tijd waarin DOS het voor het zeggen had en vader nog met hamer en beitel programma’s uit BASIC wist te houwen. Dat leek eeuwen geleden, maar het komt me bekend voor. Nu, voor voldongen feiten gesteld, merk ik nog maar eens hoe onder de vlot uitziende interfaces van onze tijd een moeras van onleesbare scripts, codes, opdrachten en lijsten ligt te borrelen. Maar zoals gezegd, het komt mij niet helemaal vreemd voor.
Alleen heb ik enorm zin gekregen in een aardige harde schijf om een volledige systeembackup te kunnen maken en op die wijze mogelijk fataal geknoei van mijnentwege ongedaan te kunnen maken. Het is nergens goed voor om angst te vertonen in het aanschijn van de techniek, maar het is ook nergens goed voor om zonder de nodige zekerheden alles door mekaar te gaan gooien:“ You got to back up your shit!”
Tot het zo ver (i.e. de aanschaf van een externe harde schijf) is, treed ik met de nodige voorzichtigheid mijn compilatie-/installatieonderneming tegemoet.
Gelukkig ben ik oud en opgegroeid in een tijd waarin DOS het voor het zeggen had en vader nog met hamer en beitel programma’s uit BASIC wist te houwen. Dat leek eeuwen geleden, maar het komt me bekend voor. Nu, voor voldongen feiten gesteld, merk ik nog maar eens hoe onder de vlot uitziende interfaces van onze tijd een moeras van onleesbare scripts, codes, opdrachten en lijsten ligt te borrelen. Maar zoals gezegd, het komt mij niet helemaal vreemd voor.
Alleen heb ik enorm zin gekregen in een aardige harde schijf om een volledige systeembackup te kunnen maken en op die wijze mogelijk fataal geknoei van mijnentwege ongedaan te kunnen maken. Het is nergens goed voor om angst te vertonen in het aanschijn van de techniek, maar het is ook nergens goed voor om zonder de nodige zekerheden alles door mekaar te gaan gooien:“ You got to back up your shit!”
Tot het zo ver (i.e. de aanschaf van een externe harde schijf) is, treed ik met de nodige voorzichtigheid mijn compilatie-/installatieonderneming tegemoet.
dinsdag, september 25, 2007
Snif
Het is wederom hoog tijd om nog eens een mededeling mee te delen, daar mijn berichtgeving de laatste tijd ernstig onbestaande begint te lijken. Wel, sinds ik u laatst schreef is een brede waaier aan wilde avonturen mijn deel geweest. De reden waarom ik daar vandaag haast niets over wens publiek te maken is de volgende: ik lijd momenteel ernstig aan wat het begin van een keelontsteking zou kunnen zijn. Maar, ontsteking of niet, ik kan mij niet ontdoen van de indruk dat iemand mijn keel aan het reinigen is geweest met in azijn gedompeld staalwol en veel ijver. Binnen een half uur verwacht ik een duidelijk antwoord van de dokter.
De laatste tijd ben ik heel wat streaming video aan het kijken geweest, twee interessante dingen om eens te bekijken zijn: de TED conventie waar ik op het werk van Ze Frank uitkwam. De link voert je naar de resten van zijn vlog, maar als je op deze link klikt kom je op zijn homepage.
De zon schijnt, ik voel mij kutterdekutkut.
De laatste tijd ben ik heel wat streaming video aan het kijken geweest, twee interessante dingen om eens te bekijken zijn: de TED conventie waar ik op het werk van Ze Frank uitkwam. De link voert je naar de resten van zijn vlog, maar als je op deze link klikt kom je op zijn homepage.
De zon schijnt, ik voel mij kutterdekutkut.
woensdag, augustus 29, 2007
Levend en Wel
OK, ik heb mijn plichten aangaande dit blog de laatste tijd een ietwat verwaarloosd. Zeker. Ik heb ook niet echt veel uitgericht ondertussen.
In Juli trad ik aan op het TryOut festival in Gent en niet meer dan twee dagen geleden heb ik in Den Buster nogmaals een staaltje van mijn kunnen ten beste gegeven, niet geheel zonder resultaat. Als steeds was de marathon een fijne gelegenheid om up-to-date te geraken wat de staat van het huidige comedyklimaat in Vlaanderen betreft: geen grote wijzigingen te melden.
Ondertussen miste ik wel het optreden van de - naar eigen mening - beste groep van contemporain Vlaanderen: I Love Sarah. Met spijt in het hart kan ik wel stellen. Een vriend van mij had uit mijn mond de morele verplichting ontvangen om te gaan kijken. I Love Sarah heeft er een fan bij.
De liefde legt morgen haar laatste 'examen' af uit haar tweede zit.
Zo we zijn weer 'helemaal' bijgepraat, tot binnenkort.
In Juli trad ik aan op het TryOut festival in Gent en niet meer dan twee dagen geleden heb ik in Den Buster nogmaals een staaltje van mijn kunnen ten beste gegeven, niet geheel zonder resultaat. Als steeds was de marathon een fijne gelegenheid om up-to-date te geraken wat de staat van het huidige comedyklimaat in Vlaanderen betreft: geen grote wijzigingen te melden.
Ondertussen miste ik wel het optreden van de - naar eigen mening - beste groep van contemporain Vlaanderen: I Love Sarah. Met spijt in het hart kan ik wel stellen. Een vriend van mij had uit mijn mond de morele verplichting ontvangen om te gaan kijken. I Love Sarah heeft er een fan bij.
De liefde legt morgen haar laatste 'examen' af uit haar tweede zit.
Zo we zijn weer 'helemaal' bijgepraat, tot binnenkort.
dinsdag, juni 19, 2007
Gedoe
Veel gedoe, van velerlei aard.
Zo hebben wij ons de laatste tijd beziggehouden met het inrichten en bewonen van ons nieuwe appartement. Dat liep alles welbeschouwd best vlot. De loodgieter kwam al enkele kranen vervangen en zal -als alles goed gaat- nog deze week een nieuwe wasbak komen installeren.
Soms echter, lopen de zaken niet zoals gepland. Nemen wij afgelopen zondag, toen ik mijn hele open podium nog net op tijd heb weten af te blazen, zodat de artiesten niet voor niets van heinde en verre kwamen afgezakt, onderwijl kostbare energie, geld en tijd verspillend.
Of zoals gisteren toen wij een wasmachine gingen bestellen, met de opdracht deze aan huis te laten leveren. Toen ik voor alle zekerheid nog eens de maten opmat, laat op de avond, bleek de opening die voor de huidige wasmachine werd uitgespaard slechts 55cm te bedragen -gemeten van links naar rechts. (Haast) iedereen weet dat de standaardbreedte van een contemporain wasmachine (de meeste huishoudelectro tout court) 60cm bedraagt. Gruwel, ergernis, afgrijselijkheid.
Trouwens net nog bericht gekregen dat de levering van onze zetelhoezen met een maand werd uitgesteld.
Zo gaan die dingen.
Ik krijg soms een gloeiende rothekel aan hoe de dingen gaan. En dan wil een mens gaan zitten om niet meer overeind te komen.
Gisteren evenwel Ladybird Ladybird van Ken loach nog eens gezien. Dit in het achterhoofd, gaan de dingen nog van een spreekwoordelijk leien dakje voor mij en de mijnen.
Zo hebben wij ons de laatste tijd beziggehouden met het inrichten en bewonen van ons nieuwe appartement. Dat liep alles welbeschouwd best vlot. De loodgieter kwam al enkele kranen vervangen en zal -als alles goed gaat- nog deze week een nieuwe wasbak komen installeren.
Soms echter, lopen de zaken niet zoals gepland. Nemen wij afgelopen zondag, toen ik mijn hele open podium nog net op tijd heb weten af te blazen, zodat de artiesten niet voor niets van heinde en verre kwamen afgezakt, onderwijl kostbare energie, geld en tijd verspillend.
Of zoals gisteren toen wij een wasmachine gingen bestellen, met de opdracht deze aan huis te laten leveren. Toen ik voor alle zekerheid nog eens de maten opmat, laat op de avond, bleek de opening die voor de huidige wasmachine werd uitgespaard slechts 55cm te bedragen -gemeten van links naar rechts. (Haast) iedereen weet dat de standaardbreedte van een contemporain wasmachine (de meeste huishoudelectro tout court) 60cm bedraagt. Gruwel, ergernis, afgrijselijkheid.
Trouwens net nog bericht gekregen dat de levering van onze zetelhoezen met een maand werd uitgesteld.
Zo gaan die dingen.
Ik krijg soms een gloeiende rothekel aan hoe de dingen gaan. En dan wil een mens gaan zitten om niet meer overeind te komen.
Gisteren evenwel Ladybird Ladybird van Ken loach nog eens gezien. Dit in het achterhoofd, gaan de dingen nog van een spreekwoordelijk leien dakje voor mij en de mijnen.
dinsdag, juni 05, 2007
De tijd van tegenwoordig
Wel, er is heel wat aan de hand met mij momenteel.
Ik ben nogal druk aan het verhuizen geweest, dus heb ik vorige week verzuimd kond te doen van mijn prestaties op Zinderzlam in Utrecht. Laat ons eerlijk zijn, ik ben daar gaan winnen en heb als gevolg daarvan een kaartje op zak voor het NK (Nederlands Kampioenschap) poetry slam en kaartjes voor STOMP. (Wat uiteraard ten zeerste word geapprecieerd door mijn zelf en het zelf van mijn vriendin. Wij wilden beiden namelijk reeds enige tijd dit percussief spektakel eens aanschouwen. Als iemand ons daar mocht kunnen herbergen voor één nacht, dan willen wij aldaar maar al te graag ondergebracht worden.) Voor een uitgebreid verslag verwijs ik u graag door naar de site van Pom Wolf alwaar Kaatje W. een hoogst eigenhandig gepend verslag van de namiddag heeft neergesmeten.
Zoals gezegd, wonen wij ondertussen op de Kasteellaan te Gent. Na veel gezeul en onwaarschijnlijke avonturen met matras en tafel, is het nu toch gezelligheid troef en internetontvangst van 'heb je me daar een internetontvangst'. We denken momenteel na over de inrichting van ons 'vier hoog' en dan vooral over de plaats waar de piano komt. Mijn gitaar staat ondertussen netjes in de living, want ja: ik heb een gitaar! Voor de eerste keer in het bestaan van Peter Kluppels -ik weet ook dat het niet hoort om in de derde persoon over zichzelf te spreken, maar ach, een kniesoor die daaraan zijn hoofd stoot- bezit deze een waardig instrument en is hij vast van plan hier de nodige vaardigheid op te ontwikkelen om zichzelf niet publiek belachelijk te maken. Ik zeg altijd:"iedereen heeft een hobby nodig". Ik moet mijzelf daarvan niet uitzonderen, me dunkt.
Het is bijna zomer mensen, eens kijken of er nog kaarten zijn voor het Bluenoterecordsfestival.
Ik ben nogal druk aan het verhuizen geweest, dus heb ik vorige week verzuimd kond te doen van mijn prestaties op Zinderzlam in Utrecht. Laat ons eerlijk zijn, ik ben daar gaan winnen en heb als gevolg daarvan een kaartje op zak voor het NK (Nederlands Kampioenschap) poetry slam en kaartjes voor STOMP. (Wat uiteraard ten zeerste word geapprecieerd door mijn zelf en het zelf van mijn vriendin. Wij wilden beiden namelijk reeds enige tijd dit percussief spektakel eens aanschouwen. Als iemand ons daar mocht kunnen herbergen voor één nacht, dan willen wij aldaar maar al te graag ondergebracht worden.) Voor een uitgebreid verslag verwijs ik u graag door naar de site van Pom Wolf alwaar Kaatje W. een hoogst eigenhandig gepend verslag van de namiddag heeft neergesmeten.
Zoals gezegd, wonen wij ondertussen op de Kasteellaan te Gent. Na veel gezeul en onwaarschijnlijke avonturen met matras en tafel, is het nu toch gezelligheid troef en internetontvangst van 'heb je me daar een internetontvangst'. We denken momenteel na over de inrichting van ons 'vier hoog' en dan vooral over de plaats waar de piano komt. Mijn gitaar staat ondertussen netjes in de living, want ja: ik heb een gitaar! Voor de eerste keer in het bestaan van Peter Kluppels -ik weet ook dat het niet hoort om in de derde persoon over zichzelf te spreken, maar ach, een kniesoor die daaraan zijn hoofd stoot- bezit deze een waardig instrument en is hij vast van plan hier de nodige vaardigheid op te ontwikkelen om zichzelf niet publiek belachelijk te maken. Ik zeg altijd:"iedereen heeft een hobby nodig". Ik moet mijzelf daarvan niet uitzonderen, me dunkt.
Het is bijna zomer mensen, eens kijken of er nog kaarten zijn voor het Bluenoterecordsfestival.
woensdag, mei 16, 2007
Sinds Utrecht
Nog kort een foto van mijn overtuigende winst in Utrecht.
Ondertussen heb ik INTERNET (Clearwire y'all).
Ondertussen deed ik mijn begaaide best in de Arenberg. Swerts hemzelve doet er hier verslag van:
http://spinyopaat.blogspot.com/2007/05/sunshine-in-de-cinema-tom-helsen-in-den.html
Ondertussen is er een appartement in aanschaf: Kasteellaan Gent.
Ondertussen ben ik er nog steeds niet n geslaagd mijn wagen op het net te plaatsen: inderdaad, de prachtige Volvo 480 moet de deur uit.
Ondertussen wacht ik nog steeds op bericht van de VDAB of ik wel/niet (maar officieus gewoonweg wel) mijn cursus prepress bij hen mag komen volgen.
Ondertussen is het tijd geworden om het dessert voor deze avond te gaan kopen. Ik denk aan iets met chocolade, maar dat zien we nog wel.
Ondertussen heb ik INTERNET (Clearwire y'all).
Ondertussen deed ik mijn begaaide best in de Arenberg. Swerts hemzelve doet er hier verslag van:
http://spinyopaat.blogspot.com/2007/05/sunshine-in-de-cinema-tom-helsen-in-den.html
Ondertussen is er een appartement in aanschaf: Kasteellaan Gent.
Ondertussen ben ik er nog steeds niet n geslaagd mijn wagen op het net te plaatsen: inderdaad, de prachtige Volvo 480 moet de deur uit.
Ondertussen wacht ik nog steeds op bericht van de VDAB of ik wel/niet (maar officieus gewoonweg wel) mijn cursus prepress bij hen mag komen volgen.
Ondertussen is het tijd geworden om het dessert voor deze avond te gaan kopen. Ik denk aan iets met chocolade, maar dat zien we nog wel.
vrijdag, mei 04, 2007
Winner
Wel, alleswelbeschouwd ben ik misschien toch niet de gedoodverfde loser die steeds zijn opwachting lijkt te maken aan de andere kant van de spiegel. Nee, toen ik namelijk afgelopen zondag mijn poëtisch beste beentje ging voorzetten in Utrecht op Zinderzlam, viel ik terstond in het ganse voorziene spectrum aan prijzen: na de eerste ronde ontving ik een stapeltje boeken als beloning voor mijn verdienstelijke verplichte nummertje (bij Zinderzlam wordt iedere dichter geacht een gedicht over de actualiteit te plegen), aan het slot van de namiddag werd ik nog beladen met de prijs van het publiek (twee tickets voor Meiskes en jongens in de Utrechtse stadsschouwburg) en die van de jury (honderd euro die ik dezelfde avond terug richting ouders heb laten afvloeien, daar ik hen veel verschuldigd ben).
Arnoud Rigter deed het duidelijk beter dan mij tijdens het battle gedeelte van het gebeuren, maar blijkbaar vond de jury het - wat mijn goedkeuring wegdraagt - nodig om de prestatie van de hele dag te laten doorwegen, waardoor ik met al het winbare ben gaan lopen. Het was echt mijn dagje wel, niet alleen won ik alles, ook wist ik een sigarettenpeuk achteloos vanop 6 meter in een rioolputje te stoten. Niet gesmeten, nee, weggekatapulteert met de middenvinger, als door een getormenteerde detective of een crimineel van lagere orde uit een filmenoir.
's Avonds nog gaan barbecueën bij de Zus ter gelegenheid van het doopsel van haar tweede zoon. Dat kwam mooi uit na een dag op de baan.
Arnoud Rigter deed het duidelijk beter dan mij tijdens het battle gedeelte van het gebeuren, maar blijkbaar vond de jury het - wat mijn goedkeuring wegdraagt - nodig om de prestatie van de hele dag te laten doorwegen, waardoor ik met al het winbare ben gaan lopen. Het was echt mijn dagje wel, niet alleen won ik alles, ook wist ik een sigarettenpeuk achteloos vanop 6 meter in een rioolputje te stoten. Niet gesmeten, nee, weggekatapulteert met de middenvinger, als door een getormenteerde detective of een crimineel van lagere orde uit een filmenoir.
's Avonds nog gaan barbecueën bij de Zus ter gelegenheid van het doopsel van haar tweede zoon. Dat kwam mooi uit na een dag op de baan.
woensdag, april 25, 2007
Loser
Het is waar. Ik verlies. Haast altijd. En dan?
Afgelopen weekend was het best druk: vrijdag op Victoriadeluxe in Gent, zaterdag mijn eigen open podium tot een goed einde brengen en zondag het langverwachte Belgisch Kampioenschap Poetry Slam. Mijn aanwezigheid bij Victoria was ditmaal geen groot succes -wat het vorige keer wel was, het open podium in het Tonneke liep alleswelbeschouwd nog redelijk vlot en het BK... Wel, derdelaatst is niet meteen hetzelfde als een glansrijke overwinning of -laat ons eerlijk zijn- een eervolle vermelding. Na een lange dag met veel getreuzel nog enkele pinten gaan drinken en uiteindelijk teruggekeerd naar Mechelen -dankzij het bestuurderschap van Stijn Vranken. In Mechelen bleek de volgende ochtend na het ontwaken dat Vader Ubuntu aan de praat heeft gekregen-voor de niet ingewijden: Ubuntu is een Linux distributie (nvdr). Het is altijd fijn nog eens langs te lopen bij de Ouders.
De staat van het leven vandaag is als volgt:
Het leven dobbert verder, de zon schijnt en overal lopen mensen vrolijk gillend. Ik durf nog alleen buiten komen met mijn mp3-speler op: Four Tet, Gang Starr, Art Blakey, Autechre. De weelde aan ergerniswekkende opgewektheid is onstuitbaar. Ik zie mij verplicht het lichaam deze week met niet aflatende weemoed van hier naar nergens en terug te slepen, de ogen zo weinig mogelijk opslaand. Stop deze vrolijkheid. Beëindig dit goede weer. Roep de vakantiestemming een halt toe.
Ik Kijk. Ik zie. Ik huil.
Afgelopen weekend was het best druk: vrijdag op Victoriadeluxe in Gent, zaterdag mijn eigen open podium tot een goed einde brengen en zondag het langverwachte Belgisch Kampioenschap Poetry Slam. Mijn aanwezigheid bij Victoria was ditmaal geen groot succes -wat het vorige keer wel was, het open podium in het Tonneke liep alleswelbeschouwd nog redelijk vlot en het BK... Wel, derdelaatst is niet meteen hetzelfde als een glansrijke overwinning of -laat ons eerlijk zijn- een eervolle vermelding. Na een lange dag met veel getreuzel nog enkele pinten gaan drinken en uiteindelijk teruggekeerd naar Mechelen -dankzij het bestuurderschap van Stijn Vranken. In Mechelen bleek de volgende ochtend na het ontwaken dat Vader Ubuntu aan de praat heeft gekregen-voor de niet ingewijden: Ubuntu is een Linux distributie (nvdr). Het is altijd fijn nog eens langs te lopen bij de Ouders.
De staat van het leven vandaag is als volgt:
Het leven dobbert verder, de zon schijnt en overal lopen mensen vrolijk gillend. Ik durf nog alleen buiten komen met mijn mp3-speler op: Four Tet, Gang Starr, Art Blakey, Autechre. De weelde aan ergerniswekkende opgewektheid is onstuitbaar. Ik zie mij verplicht het lichaam deze week met niet aflatende weemoed van hier naar nergens en terug te slepen, de ogen zo weinig mogelijk opslaand. Stop deze vrolijkheid. Beëindig dit goede weer. Roep de vakantiestemming een halt toe.
Ik Kijk. Ik zie. Ik huil.
maandag, maart 26, 2007
Egger
Wel wel,
Vrijdagavond was ik fysiekelijk aanwezig ten overstaan zo'n 450 inwoners van Scherpenheuvel en ruime omgeving. Ik stond daar op het podium van CC Den Egger en deed wat er van mij verwacht werd. Het geheel werd aaneengezeverd door Geert Dewael (spelling niet gecontroleerd). De headliner was Nigel Williams, enkel de spectaculaire show van IGOR -oftewel Filip Heyaert- scheidde mijn optreden van dat van Nigel. Backstage kreeg ik te horen dat het niet erg vlotte met het aantal optredens dat Igor op de kalender heeft staan, wat krankzinnig is. En wel omdat Filip Heyaert met recht en rede één van 's lands grappigste mannen mag worden genoemd. Zeker genomen de ukeleletergende finale -en de daverendheid van het applaus waarmee de man afgelopen vrijdag uitgeleide werd gedaan - is de beperkte (media)aandacht die hem te beurt valt een aanfluiting te noemen.
Mensen, zo gij de kans krijgt: gaat en ziet dit fenomeen NU!
Voor Nigel hoef ik geen lans te breken, Nigel heeft mijn hulp niet nodig.
En op de keper beschouwd: wie is er eigenlijk wel van mijn hulp gediend?
Terloops: geweldige artiestenbegeleiding in Den Egger, fijne selectie smakelijke broodjes
Vrijdagavond was ik fysiekelijk aanwezig ten overstaan zo'n 450 inwoners van Scherpenheuvel en ruime omgeving. Ik stond daar op het podium van CC Den Egger en deed wat er van mij verwacht werd. Het geheel werd aaneengezeverd door Geert Dewael (spelling niet gecontroleerd). De headliner was Nigel Williams, enkel de spectaculaire show van IGOR -oftewel Filip Heyaert- scheidde mijn optreden van dat van Nigel. Backstage kreeg ik te horen dat het niet erg vlotte met het aantal optredens dat Igor op de kalender heeft staan, wat krankzinnig is. En wel omdat Filip Heyaert met recht en rede één van 's lands grappigste mannen mag worden genoemd. Zeker genomen de ukeleletergende finale -en de daverendheid van het applaus waarmee de man afgelopen vrijdag uitgeleide werd gedaan - is de beperkte (media)aandacht die hem te beurt valt een aanfluiting te noemen.
Mensen, zo gij de kans krijgt: gaat en ziet dit fenomeen NU!
Voor Nigel hoef ik geen lans te breken, Nigel heeft mijn hulp niet nodig.
En op de keper beschouwd: wie is er eigenlijk wel van mijn hulp gediend?
Terloops: geweldige artiestenbegeleiding in Den Egger, fijne selectie smakelijke broodjes
Abonneren op:
Posts (Atom)