Onlangse gebeurens

Is het dan niet altijd de bedoeling recente gebeurens aan te kaarten op een blog? Natuurlijk, zo ook ditmaal. De Luikse uitstap waarvan hieronder enkele foto's werden geplaatst was een zeer opbeurend evenement. Ik was samen met een aantal andere vlaamsche dichters uitgenodigd om 'les 24h du slam' te voorzien van een uurtje nederlandstalige poetische weergaven. Dit hebben wij naar best vermogen voltrokken. Aangezien we er een uitstapje van hadden gemaakt waren wij reeds van de avond voor het vereiste aantreden ter plaatse. Luik is voor het weinige dat ik er van mocht zien een meer dan aangename verblijfplaats. Veel water, een haast grootstedelijk gevoel en uiterst vriendelijke inwoners. Dit is natuurlijk gebaseerd op een uiterst kort en geografisch niet-representatief monster van de gemeente, maar toch... Zeker de overnachting ten huize Simon Médard wist ons te verblijden. Vooral de aanwezigheid van een onnoemelijk schattig katje wist mijn vriendin tot haast puddingachtige viscositeit te verzachten.

Ons uitje (lelijk woord (red.)) viel midden in mijn stage bij een Wondelgemse drukkerij waarvan ik binnenkort een gedegen verslag hoor te maken. Dat zal ik misschien ten dele wereldkundig maken, al moet ik mijzelf daar nog eens ernstig het hoofd over breken. Het is niet altijd even verstandig professionele wederwarigheden al te vrij en blij neer te pennen, het ooit verwerven van een betrekking indachtig.

Tot slot.
Goed nieuws, er was mij een optreden beloofd in de Bijloke voor de studenten drama. Dat optreden werd verzet van 8 mei naar 26 juni. Dat betekent dat ik de daaropvolgende dag vrijaf heb en dus zonder probleem een stuk in mijn kraag kan drinken. En dat vooral door de wijziging van lokatie, nu ik mijn ding moet doen bij De Vieze Gasten is er een bar die niet moet sluiten om 23u. Het feit dat er meer publiek zal zijn en de vlottere technische ondersteuning worden door mij ook in dank aanvaard.

Premiere

Inderdaad, morgen is het eindelijk zover. Mijn Vieze Geile Knuffel gaat in premiere. Gisteren en vandaag werd de laatste hand gelegd. Nu de techniek op punt staat en de laatste plooien zijn gladgestreken, voel ik mij helemaal klaar om te tonen waar al die geïnvesteerde tijd nu juist goed voor was. Het wordt iets. Iets goeds.

Zo

Spijtig, maar de Rikke zal er zaterdag niet bij zijn in de Arenbergschouwburg (al had ik de Rikke dat al wel gezegd en mensen aangeraden om die reden op zaterdag te komen kijken, ach ja, de wondere machinaties van de culturele sector...).
Morgen en overmorgen wordt er alleszins als een bezetene door mij gerepeteerd om alles vlot te laten verlopen. De laatste puntjes op de i zetten: een beetje vertrouwd raken met de technische omkadering en dat soort zaken. Op dit moment heb ik er wel een goed oog in. Die mening is onderhevig aan emotionele schommelingen en dat weet ik. Ik moet mezelf dan ook een beetje in de gaten houden, paniek kan ik momenteel even hard missen als een scheenbeenvliesontsteking. Verder loopt alles van een leien dakje: mijn opleiding prepress is begonnen, vanavond eet ik pasta met pesto na vier maal acht minuten te hebben gelopen onder de niet altijd even enthousiaste aanmoediging van Evy Gruyaert.