Dus. Vitalski zegt. Elke dag bloggen of niet bloggen. Ik zeg. Mwa.
Maar los daarvan, laat ons de koe bij de mogelijks troebelbespraakte horens vatten. We –en daarmee bedoel ik dus gewoon ik– zijn nog maar eens op een podium gekropen in Leuven om er vervolgens af te kruipen en ons –en daarmee bedoel ik dus gewoon ik– tussen de menigte te begeven voor een uiteenzetting over de ijsvogel. Een uiteenzetting die ondertussen enigszins vorm heeft gekregen.
Dat ging blijkbaar beter dan verhoopt. De condoom die ik op de trein onderweg naar Leuven tegen het lijf was gelopen leek een triest omen te zijn. Maar schijn bedroog en uiteindelijk ben ik na afloop voor de eerste keer "met iemand op de foto" gegaan die ik verder van haar nog pluim kende.
Hopelijk is het dak van de auto van de moeder van Rik Van Geel nog enigszins intact na het boeiende stukje onweer dat ons trof onderweg naar huis. Deksels indrukwekkend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten