De vakantie zit erop. Of toch bijna. De doelloosheid begint mij een beetje naar de keel te grijpen. Het niet gaan joggen ook. Want ik jog dus. Normaal gezien zelfs heel aardige afstanden. Maar momenteel dus niet. Want we zijn verhuisd. En we zijn een week lang uit eten gegaan -bij gebrek aan een fornuis en omdat dat mijn vakantievoornemen was. Dus heb ik in tijden niet meer zoveel proteïnen naar binnen gewerkt als de laatste week. Die liggen mij nu een beetje op de maag.
Ik moest ook maar weer eens de planken op. Het wordt stilaan onhoudbaar om niet publiek gevierd en bijwijlen geschoffeerd te worden. En dat is tristesse-wekkend.
Mijn alcoholtolerantie is trouwens ook niet meer wat het was. De tijd dat ik zonder verpinken een nacht doordronk en de volgende ochtend opgewekt uit bed sprong ligt al weer ver achter ons. Misschien toch maar beter eens op zoek gaan naar amfetamines.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten