Loser

Het is waar. Ik verlies. Haast altijd. En dan?
Afgelopen weekend was het best druk: vrijdag op Victoriadeluxe in Gent, zaterdag mijn eigen open podium tot een goed einde brengen en zondag het langverwachte Belgisch Kampioenschap Poetry Slam. Mijn aanwezigheid bij Victoria was ditmaal geen groot succes -wat het vorige keer wel was, het open podium in het Tonneke liep alleswelbeschouwd nog redelijk vlot en het BK... Wel, derdelaatst is niet meteen hetzelfde als een glansrijke overwinning of -laat ons eerlijk zijn- een eervolle vermelding. Na een lange dag met veel getreuzel nog enkele pinten gaan drinken en uiteindelijk teruggekeerd naar Mechelen -dankzij het bestuurderschap van Stijn Vranken. In Mechelen bleek de volgende ochtend na het ontwaken dat Vader Ubuntu aan de praat heeft gekregen-voor de niet ingewijden: Ubuntu is een Linux distributie (nvdr). Het is altijd fijn nog eens langs te lopen bij de Ouders.

De staat van het leven vandaag is als volgt:
Het leven dobbert verder, de zon schijnt en overal lopen mensen vrolijk gillend. Ik durf nog alleen buiten komen met mijn mp3-speler op: Four Tet, Gang Starr, Art Blakey, Autechre. De weelde aan ergerniswekkende opgewektheid is onstuitbaar. Ik zie mij verplicht het lichaam deze week met niet aflatende weemoed van hier naar nergens en terug te slepen, de ogen zo weinig mogelijk opslaand. Stop deze vrolijkheid. Beëindig dit goede weer. Roep de vakantiestemming een halt toe.
Ik Kijk. Ik zie. Ik huil.